به گزارش ایبنا، انتظار می‌رود رشد جهانی در ۲.۷ درصد در سال‌های ۲۰۲۶-۲۰۲۵ ثابت بماند، با این حال، به نظر می‌رسد که اقتصاد جهانی در نرخ رشد پایینی قرار می‌گیرد که برای تقویت توسعه اقتصادی پایدار ناکافی خواهد بود.
همچنین پیش‌بینی شد که اقتصاد‌های در حال توسعه در سال‌های ۲۰۲۵-۲۰۲۶ به میزان چهار درصد رشد کنند، اما با کمترین رشد بلندمدت از سال ۲۰۰۰ رو‌به‌رو هستند.
در این گزارش آمده است، بر اساس برآوردها، افزایش ۱۰ واحدی در تعرفه‌های ایالات‌متحده در صورت پاسخ سایر کشور‌ها به‌طور بالقوه می‌تواند رشد جهانی را ۰.۳ درصد کاهش دهد. به‌طور مشابه، چنین افزایش تعرفه‌ها منجر به کاهش ۰.۴ درصدی تولید ناخالص داخلی ایالات‌متحده می‌شود که در صورت اعمال تلافی‌جویانه شرکای تجاری، به کاهش ۰.۹ درصدی می‌رسد.
این موسسه بر اساس آخرین گزارش چشم‌انداز اقتصاد جهانی خود انتظار دارد، اقتصاد‌های در حال توسعه ربع اول قرن بیست و یکم را با ضعیف‌ترین چشم‌انداز رشد بلندمدت از سال ۲۰۰۰ به پایان برسانند. با وجود اینکه اقتصاد جهانی در ۲ سال آینده به ثبات می‌رسد، اما انتظار می‌رود که اقتصاد‌های در حال توسعه در رسیدن به سطوح درآمدی اقتصاد‌های پیشرفته، پیشرفت کندتری را شاهد باشند.
محدودیت‌های جدید تجارت جهانی در سال ۲۰۲۴ پنج برابر میانگین سال‌های ۱۹-۲۰۱۰ بود، در نتیجه، رشد اقتصادی کلی از ۵.۹ درصد در دهه ۲۰۰۰ به ۵.۱ درصد در دهه ۲۰۱۰ و به ۳.۵ درصد در دهه ۲۰۲۰ کاهش یافت.
در این بیانیه آمده است: از سال ۲۰۱۴، به استثنای چین و هند، میانگین نرخ رشد سرانه درآمد در اقتصاد‌های در حال توسعه نیم درصد کمتر از اقتصاد‌های ثروتمند بوده که شکاف ثروتمند و فقیر را افزایش داده است.
ایندرمیت گیل، اقتصاددان ارشد و معاون ارشد اقتصاد‌های در حال توسعه در بانک جهانی اظهار کرد که ۲۵ سال آینده برای اقتصاد‌های در حال توسعه سخت‌تر از ۲۵ سال گذشته خواهد بود.
اقتصاد‌های در حال توسعه در حال حاضر حدود ۴۵ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی را تشکیل می‌دهند که از ۲۵ درصد در سال ۲۰۰۰ افزایش یافته و بیش از ۴۰ درصد از صادرات کالا‌های آنها به سایر اقتصاد‌های در حال توسعه می‌رود که ۲ برابر سهم آن در سال ۲۰۰۰ است.
اقتصاد‌های در حال توسعه همچنین به منبع مهمی برای جریان‌های سرمایه جهانی، حواله‌های ارسالی و کمک‌های توسعه به سایر اقتصاد‌های در حال توسعه تبدیل شده‌اند و بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳، آنها ۴۰ درصد از وجوه ارسالی جهانی را به خود اختصاص داده‌اند که این رقم در دهه اول قرن ۳۰ درصد بوده است.
اکونومی گزارش کرد، در نتیجه، این اقتصاد‌ها اکنون تاثیر بیشتری بر نتایج رشد و توسعه در سایر اقتصاد‌های در حال توسعه دارند و افزایش یک درصدی در رشد تولید ناخالص داخلی سه اقتصاد بزرگ در حال توسعه - چین، هند و برزیل - پس از سه سال، منجر به افزایش تولید ناخالص داخلی تجمعی نزدیک به ۲ درصد در سایر اقتصاد‌های در حال توسعه می‌شود.
منبع: ایسنا
